De hakkelige rode lijn staat voor de chaos die van buitenaf komt en wordt gefilterd door de gele lijn. De gekleurde vormen staan voor de verschillende emoties die elke dag door me heen dwalen, de rand om die vormen staan weer voor een andere emotie die dat bedekt. Bvb. woede (rood) wordt omcirkeld door verdriet (blauw) als een soort masker. 

medium: wasco krijt

Het hart staat voor wat er binnen in mij gebeurd en alles daar omheen de buitenkant in verschillende situaties. rechts boven in de stress die veel frustratie binnenin veroorzaakt. De druppels in bijna elk vlak staan voor verdriet. De gele kleuren staan voor blijdschap en rust. De ogen staan voor afleiding zoeken en focus verliezen. De regenboog zijn verschillende emoties die ik in 1 dag of een paar uur voel. 

medium: wasco krijt

Een eigen fantasiewereld die wordt bedreigd door de slechte gebeurtenissen en gedachtes in m'n leven/hoofd. De wereld moest vredig overkomen en ik heb daarom ook vooral veel lichte kleuren gebruikt op de voorgrond en een soort beschermengel neergezet als belangrijk persoon. De wereld heeft veel natuur met bossen. verder op de achtergrond wordt het steeds donkerder rood, dit representeert de woede en bedreiging. Het vuur lijkt ver weg maar staat in et midden en vrij centraal zodat de dreiging meer opvalt. 

Medium: acrylverf

De kleuren die in dit huis voorkomen staan voor elke emotie die ik die kamer voel. Geel en groen staan voor blijheid en rust, blauw staat voor verdriet en somberheid, rood staat voor woede, zwart staat voor angst en grijs/bruin zijn neutraal. Bij de voordeur representeer ik deze emoties naar de buitenwereld, dit is meestal voordat mensen me echt kennen en hoe ik mezelf openstel. rechtsboven is mijn slaapkamer, hier kan ik tot mezelf komen en uit ik ook sneller mijn minder vrolijke kanten. De badkamer (linksboven) is vooral een moment van rust en de kleuren roze en paars geven mij het gevoel van rust. De woonkamer (rechtsmidden) is niet echt een plek waar ik mezelf kan zijn doordat er andere mensen aanwezig zijn, hier wordt veel ruzie gemaakt en loopt de spanning sneller op. De kelder (onderin) staat voor de dingen die ik verborgen houdt voor de buitenwereld, bijna niemand mag in de kelder komen. Hoe verder je naar beneden gaat,  hoe donkerder het wordt.

medium: wasco krijt

Bij dit werk ging het puur om het gebruiken van je hoofd en je gevoel. De bedoeling is hier om niet alleen maar een lijn te tekenen, maar daar ook bij na te denken. Eerst heb ik 12 random stippen op het papier gezet en vervolgens als eerst de blauwe lijn getekend. Hierbij mocht ik niet teveel nadenken en alleen de lijn tekenen van punt naar punt, niet perse recht. De oranje lijn staat vooral voor denken en het maken van een rechte lijn die precies naar elke punt loopt. In de zwarte lijn mocht ik meer m'n gevoel gebruiken en ik voelde me op dat moment gefrustreerd, daarom een vrij schokkerige lijn. De lichtgroene lijn gaf me weer wat rust omdat ik niet meer hoefde te letten op de punten en gewoon me gang kon gaan. De paarse krassen is de frustratie die ik op papier moest zetten. 

medium: wasco krijt

De opdracht was om een momentopname van een gebeurtenis die je die week had meegemaakt te tekenen. In deze week had mijn lichaam al aangegeven dat ik rust moest nemen, maar ik had het genegeerd. Hierdoor kreeg ik een soort spastische aanval (waar ik wel vaker last van heb) en lag ik op de grond. Het meisje in het rood ben ik zelf en het rood staat voor alle spanning die op dat moment door m'n lichaam ging. Mijn hand licht op m'n borst, wat aangeeft dat ik geen lucht heb. De kronkel lijnen op me heen geven aan dat mijn lichaam veel bewoog. De schim naast mij is de persoon die probeerde een vorm van hulp aan te bieden, maar weinig kon doen, daarom is deze ook zwart met donkerblauw zoals de achtergrond. De achtergrond had eerst nog een keuken, maar die is uiteindelijk bedekt met zwarte en blauwe ecoline, omdat de wereld om me heen vervaagd tijdens een aanval.  

medium: aquarel potlood en ecoline

Na een sessie gehad te hebben waar ik m'n ogen moest sluiten en moest denken aan een verdrietig moment, moest ik mezelf tekenen in dat verdrietige moment. Ik zag mezelf voor me, vrij eenzaam ingedoken in het donker op een kruk. Ik had een kleine vorm van licht op me heen die werd getriggerd door stralen van buitenaf, deze stralen representeren stress. De zwarte achtergrond staat voor angst en het blauw voor verdriet. Ik koos ervoor om te beginnen met roze voor de snelle schets, zodat het esthetisch gezien nog een mooi kleurcontrast heeft met warm en koud. De hand voor het gezicht is meestal een positie die ik heb als ik m'n verdriet niet wil laten zien. 

medium: wasco krijt en ecoline